Γραφειοκρατικά

Ξεκίνησα μία πρωτοβουλία πριν λίγο καιρό με στόχο τη διοργάνωση μιας ημερίδας.
Συννενοήθηκα λοιπόν και συμφώνησα με την εισηγήτρια, η οποία είναι γλωσσολόγος, καθηγήτρια
πανεπιστημίου, με πολλές περγαμηνές και μέσα στην καρδιά των εξελίξεων στο αντικείμενό της.
Η ίδια επιμορφώνει εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα και στην Κύπρο εδώ και πολύ καιρό πάνω στο αντικείμενό της (διδακτική της γλώσσας, κριτικός γραμματισμός) και στα νέα αναλυτικά προγράμματα της Κύπρου,
τα οποία τα έγραψε η ίδια σε συνεργασία με άλλους δύο καθηγητές πανεπιστημίου.
Για να μην τα πολυλογώ ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία
να ακούσουμε κι εμείς για τις τελευταίες εξελίξεις στη διδακτική της γλώσσας,
να μάθουμε λίγα πράγματα και ίσως να αλλάξουμε ακόμε πιο λίγα προς το καλύτερο.
Η αρχική μου σκέψη ήταν να τη διοργανώσω μαζί με 2-3 φίλους, να εξασφαλίσουμε μόνοι μας
χώρο από το δήμο και να είναι ανοιχτή σε όλον τον κόσμο.
Σκέφτηκα όμως αργότερα πως θα ήταν καλύτερα να γίνει κάτι πιο επίσημο,
μια και τέτοιες ευκαιρίες δε βρίσκεις συχνά και καθώς θα ήταν πολύ δύσκολο
να μαζέψεις κόσμο (ειδικά δασκάλους) απογευματινές ώρες και εκτός ωραρίου.
Αποφάσισα λοιπόν να επικοινωνήσω με τη σχολική σύμβουλο της περιοχής μου
και να της προτείνω τη διοργάνωση της ημερίδας υπό την αιγίδα της, σε πρωινές ώρες
ώστε να κλείσουν τα σχολεία της περιφέρειας εκείνη τη μέρα και να παραστούν
όλοι οι δάσκαλοι και δασκάλες της περιοχής υποχρεωτικά. Κάποιο κέρδος θα έβγαινε.
Άλλωστε δε βρίσκεις κάθε μέρα καθηγητές πανεπιστημίου, πρόθυμους να έρθουν
να διδάξουν επί 4 και πλέον ώρες συνεχόμενα, χωρίς αμοιβή και χωρίς όρους.
¨Ηταν μοναδική ευκαιρία και μοναδική η προσφορά της καθηγήτριας.

Με πολλή κατανόηση και ενθουσιασμό θα έλεγα δέχτηκε την πρότασή μου και η σύμβουλος
και αμέσως βάλαμε μπροστά τις διαδικασίες να ορίσουμε ημερομηνία, χώρο κλπ...

Έμενε μόνο ένα βήμα που ήταν τυπικό: να πάρει την έγκριση από τον περιφερειακό διευθυντή.

Τελευταία στιγμή λοιπόν η περιφέρεια και ο ίδιος ο περιφερειακός διευθυντής
αρνείται τη διοργάνωση της ημερίδας.
Ο λόγος;
Άδειες δίνονται μόνο για θέματα φιλαναγνωσίας και αξιολόγησης.

Άραγε σε αυτά μόνο χρήζουν επιμόρφωσης οι εκπαιδευτικοί μας;

Προσέξτε: δεν τον ένοιαξε το περιεχόμενο της εισήγησης, ούτε ο εισηγητής
και το βιογραφικό του, ούτε η ανάγκη να γίνει αυτή η εισήγηση, ούτε ο διοργανωτής.
Δεν τον ένοιαξε που δε βρίσκεις εισηγητές διαθέσιμους αλλά και πρόθυμους
να αναλάβουν ένα έργο εκτός των καθηκόντων τους και χωρίς την παραμικρή αμοιβή.

Αυτό που τον ένοιαξε ήταν ο τίτλος της εισήγησης να περιέχει έναν από τους δύο αυτούς όρους:
Φιλαναγνωσία ή Αξιολόγηση.
Φυσικά αυτή ήταν η απαίτηση τού υπουργείου...Δε νομίζω ο ίδιος να είχε άλλο λόγο να κόψει μια επιμορφωτική ημερίδα.

Τελικά έγινε πρόταση να μπει ως τίτλος, τυπικά, η αξιολόγηση και η εισηγήτρια να μιλήσει
για άλλο θέμα. Φυσικά κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να γίνει αποδεκτο.

Στην πράξη όμως η ημερίδα θα γινόταν με τις ευλογίες της περιφέρειας και τού υπουργείου!!!...

ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!!!