Σελίδες

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Ποιος θέλει να γίνει πρωθυπουργός;

Βλέποντας το θέατρο τού παραλόγου που ζούμε αυτές τις μέρες και την προσπάθεια των κομμάτων να μειώσουν τη δύναμή τους και να ανεβάσουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, σκέφτομαι το εξής:
Μήπως τελικά δε θέλει κανείς τους να κυβερνήσει και έχουν στήσει όλοι μαζί αυτό το παιχνίδι - γαϊτανάκι ανευθυνότητας ώστε τελικά να μην αναλάβει κανείς την ευθύνη της χρεοκοπίας - να μη σκάσει σε κανενός τα χέρια η βόμβα;
Μήπως μ' αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν την απόσυρσή τους από τον πολιτικό στίβο αναίμακτα (βλέπε κρεμάλες);
(...αν ήταν έτσι βέβαια, η εκδίκησή μας, θα ήταν... να τους ψηφίζαμε!)
Κανείς δε θέλει να κυβερνήσει - είναι πλέον πασιφανές!

Ούτε καν αυτός ο άμοιρος Τσίπρας που άγεται και φέρεται από τις συνιστώσες του, την αμετροέπειά του ή το πολιτικό του θράσος.
Όλοι μαζί κάνουν ότι μπορούν ώστε να καταλήξουμε στο πλήρες αδιέξοδο.
Κι όμως τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Αρκεί να βγεί κάποιος και να υποσχεθεί τρία απλά πράγματα:

1. Ότι θα κόψει κάθε μισθό πάνω από 3,000 ευρώ (βουλευτές, δικαστικοί κλπ.) συμπεριλαμβάνομένων και όλων των προνομίων και (τουλαχιστον) δεν θα μειώσει κανέναν μισθό κάτω από τα 1,000 ευρώ.
2. Ότι θα κόψει κάθε σύνταξη πάνω από 2,000 ευρώ και ότι κάθε συνταξιούχος θα επιτρέπεται να παίρνει μόνο μία σύνταξη και
3. Ότι θα εφαρμόσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις (κλείσιμο ζημιογόνων επιχειρήσεων, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα κλπ.).

Τόσο απλά.
Δυστυχώς κανείς (εκ των διεκδικητών της εξουσίας) δεν αναφέρεται στην ουσία της πολιτικής και έχει σβήσει κάθε ελπίδα να δούμε φως.
Ποια ψήφος θα αλλάξει κάτι όταν οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και εξακολουθούν να ρίχνουν βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής. Ήλπιζα να τους ταρακουνήσει η είσοδός της Χρυσής Αυγής στη Βουλή - έκανα λάθος! Κι αυτό γιατί αυτοί δε θέλουν να είναι στη Βουλή. Δε θέλουν να είναι στην Ελλάδα.
Οι οικονόμοι τους στην Ελβετία ξεσκονίζουν τις παραθεριστικές τους οικίες και το λίαρ τζετ τους περιμένει με αναμμένες τις μηχανές.
Αλί σε μας που θα μείνουμε πίσω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου