Σελίδες

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Το βαθύ ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ

«ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ. ΣΥΡΙΖΑ 26%, ΝΔ16%, ΠΑΣΟΚ 11%. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ. Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ). ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ, ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΤΟ ΓΚΡΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΙ ΚΑΤΑΚΛΕΨΑΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ. ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ. ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ…» Το παραπάνω μήνυμα έλαβα σήμερα με SMS από φίλο και συνάδελφο (σημειωτέον, σε ώρα που έπρεπε να είναι στην τάξη του και να κάνει μάθημα!). Δυστυχώς το μίσος μας έχει κυριεύσει. Κι όταν το παραπάνω μήνυμα προέρχεται από άνθρωπο 45 ετών που από τα γεννοφάσκια του ήταν ΠΑΣΟΚ, μεγάλωσε μέσα στα κομματικά γραφεία και έτρεχε στις αφισοκολλήσεις και ο βουλευτής του βόλεψε την οικογένειά του, αποκτά ιδιαίτερη αξία και άλλο νόημα. Κι όχι μόνο αυτό. Πρόκειται για άτομο που φοροδιαφεύγει συστηματικά, κάνει δεύτερη δουλειά με μαύρα, αδήλωτα έσοδα ΚΑΙ φροντιστήρια κατ’ οίκον επίσης αδήλωτα. Καμαρώνει γι’ αυτό, με μεγάλη ευκολία όμως κατηγορεί τους «κλέφτες, τους δοσίλογους και τους προδότες». Κλασική περίπτωση.

Αλήθεια, πώς επαναλαμβάνεται η ιστορία χωρίς να μαθαίνουμε κάτι απ’ αυτήν; Εντάξει, πολλές γενιές πέρασαν από την εκπαίδευση και χάθηκαν, έπεσαν σε ένα σύστημα που βγάζει ανθρώπινα ρομπότ χωρίς κριτική σκέψη και ιστορική γνώση. Πολλές γενιές δε γνώρισαν το λαϊκισμό του Ανδρέα, το Χέρφιλντ, το Ωνάσειο και το Συμπιλίδη (για να μη μιλήσω για χούντα, εμφύλιο και κατοχή). Το άτομο αυτό όμως ΕΖΗΣΕ το ’81 και πρωτοστάτησε στο ΠΑΣΟΚ μέχρι και πριν από λίγα χρόνια. Προδόθηκε; Ναι, μα και ωφελήθηκε. Ωφελήθηκε πολύ. Πού οφείλεται λοιπόν αυτή η μεταστροφή; Και από πού αυτό το μίσος; Είναι τόσο βαθιά η κρίση; Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο το μίσος μέσα μας; Γιατί να μην μπορούμε – ακόμα και με τον Τσίπρα πρωθυπουργό – να ενωθούμε με σύμπνοια και ομοψυχία και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση; Γιατί πρέπει να είναι πάντα οι κακοί ξένοι και οι δικοί μας προδότες, δοσίλογοι και …Τσολάκογλου; Τα ίδια λόγια, οι ίδιες φράσεις, τα ίδια στερεότυπα… (αυτό το χρονοντούλαπο πια…) Η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα ξαναεπαναληφθεί… (αυτό δεν συμβαίνει άλλωστε από τα χρόνια του Βυζαντίου ξανά και ξανά;)
Μεθαύριο, θα έρθει η σειρά του Τσίπρα (και του κάθε Τσίπρα) να γίνει προδότης. Τότε το ΚΚΕ θα είναι ο σωτήρας μας; Και πάλι τα ίδια άτομα θα μετακομίσουν από το ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΚΕ για να ξαναστήνουν κρεμάλες και ειδικά δικαστήρια; Κι αυτό θα γίνεται πάντα μέχρι να έρθει το τελικό χτύπημα: το ΣΟΚ. Εκεί οι πρώην ήρωες του ΠΑΣΟΚ και νυν του ΣΥΡΙΖΑ θα πάρουν τα τουφέκια και θα κοιτάξουν και πάλι την πάρτη τους. Πολλοί θα πεθάνουν. Εμείς. Αυτοί θα επιβιώσουν. Αυτοί και πάλι θα έχουν έτοιμη τη λύση και τις απαντήσεις. Θα βρουν στέγη στον επόμενο ταγό τους. Στον επόμενο σωτήρα τους… Κι η ειρωνεία; Αυτό το άτομο ψήφισε για πρώτη φορά στη ζωή του ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μαΐου. Από το 1985 μέχρι το 2009 ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και δεν άκουγε κουβέντα όταν στις συζητήσεις μας του παρουσίαζα τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο ίδιος τώρα (διαφθορά, λαϊκισμός, ασυνέπεια, κακοδιαχείριση κλπ). Αντίθετα εγώ έχω ψηφίσει αρκετές φορές ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ (από το 1990 μέχρι και το 2003) και ποτέ ΠΑΣΟΚ (ή ΝΔ). Όσο για τη δημοσκόπηση, δεν έχω λόγους να την αμφισβητήσω, όμως ένα είναι σίγουρο: σχεδόν όλοι οι πανεπιστημιακοί είναι ταγμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ λόγω του νόμου Διαμαντοπούλου. Αυτοί, μαζί με το βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που απειλείται από τις επερχόμενες (υποχρεωτικές – αν θέλουμε να σωθούμε) αλλαγές. Τώρα όμως ήρθε ή ώρα να αγγίξουν και τους δικούς τους μισθούς: Συνδικαλιστές, κομματόσκυλα, πανεπιστημιακοί, ΔΕΚΟ, βουλευτές, δικαστικοί, δικηγόροι και πάσης φύσεως κλειστά επαγγέλματα. Τώρα που πρέπει, τώρα που επιβάλλεται να τους βάλουν χέρι, αντιδρούν και ξεσηκώνουν τον κόσμο, οδηγώντας τη χώρα στην καταστροφή. Θα αντιστρέψω τον αφορισμό: Κανένα έλεος για τους βολεμένους. Δυστυχώς όμως, αυτοί είναι οι πιο πολλοί (ή ελέγχουν τους πιο πολλούς)…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου