Σελίδες

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Μιλώ για σένα

Τούτες τις μέρες κάθομαι και συλλογιέμαι όλους εσάς που συναπάντησα στις αίθουσες διδασκαλίας, στους διαδρόμους των σχολείων, στα γραφεία των διδασκόντων, στα κυλικεία, στις εκδρομές και στις γιορτές των σχολείων. Κάθομαι και αναμετρώ τι μπορούσα να σας δώσω και δε σας έδωσα, τι θα έπρεπε να σας πω και δε σας είπα.
Γι' αυτό σκέφτηκα να μιλήσω, να μιλήσω για όλους εσάς, μαθητές, συναδέλφους, "συναδέλφους", γονείς, διευθυντάδες, ικανούς και ανίκανους.

Μιλώ για σένα, συνάδελφε διευθυντή, πανάξιε για τη διεύθυνση του σχολείου, που σου στέρησαν τη θέση προσφοράς, για να τοποθετήσουν αντί για σένα ένα κομματικό απόρριμμα.
Μιλώ για σένα, ανίκανη διευθύντρια, που είχες το νου σου στις εκδρομές και στον πράκτορα, μήπως τον κακοκαρδίσουμε και δε σου επισκευάσει το εξοχικό ή σου κόψει το ταξιδάκι στη Φρανφούρτη το καλοκαίρι.
Μιλώ για σένα, ανίκανη διευθύντρια, που δεν έχεις το θάρρος να πεις ότι έκανες το καπρίτσιο σου και ήρθε επιτέλους η ώρα να ξεκουραστείς ξεκοκαλίζοντας την περιουσία των γονιών σου.
Μιλώ για σένα, απαράδεκτε "συνάδελφε", που βλέπεις το σχολείο σαν το διάλειμμα από την ενδιαφέρουσα ζωή σου το βράδυ.
Μιλώ για σένα, ανεύθυνε "συνάδελφε", που δε σκέφτηκες ποτέ ότι είσαι από παιδαγωγικά tabula rasa και θα έπρεπε να ανοίξεις κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείς, για να γίνεις ικανός καθηγητής. Δάσκαλος δε θα γίνεις ποτέ.
Μιλώ για σένα, απροετοίμαστε "συνάδελφε", που μπαίνεις στην τάξη με τα χέρια στις τσέπες ή στο κομπολόι και λες αισχρά ανέκδοτα, για να γεμίσεις την ώρα ... ευχάριστα.
Μιλώ για σένα, ανώριμε συνάδελφε, που κάθε φορά που διδάσκεις απομακρύνεις από το σχολείο τους δυστυχισμένους ακροατές-μαθητές σου.

Όμως
Μιλώ και για σένα, ακούραστε συνάδελφε, που αφήνεις τα οικογενειακά σου προβλήματα έξω από την τάξη, γιατί μέσα στην τάξη έχεις την άλλη σου οικογένεια, τα παιδιά σου, που χρειάζονται τη φροντίδα σου, που στηρίζονται πάνω σου, που ανασαίνουν από τα λόγια σου.
Μιλώ για σένα, δάσκαλε, που τα προβλήματα των μαθητών σου δεν τα ξεχνάς πίσω, αλλά τα παίρνεις μαζί σου και τα σκέφτεσαι στο τιμόνι, στην ξεκούραση, στο φαγητό, στον ύπνο σου.
Μιλώ για σένα, Άγγελε, που χωρίς καμιά διδακτική πείρα μπήκες στο σχολείο και έγινες δάσκαλος, πατέρας, σύμβουλος, ψυχολόγος, αδελφός, εξομολογητής, τα πάντα.

2 σχόλια: