Αποσβολωμένος παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις εξελίξεις που συντελούνται στη χώρα μετά τη δημοσιοποίηση των μέτρων λιτότητας από την κυβέρνηση. Και μένω άφωνος γιατί όλοι (μα όλοι) δηλώνουν οργισμένοι, θεωρούν αβάσταχτο το βάρος των μέτρων και ανακαλύπτουν την Αμερική για τα χάλια που έχει φτάσει η οικονομία της Ελλάδας.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Και πρώτο και βασικότερο η κατάσταση της οικονομίας: Μα πού ζούσαν όλοι αυτοί οι κύριοι όλα αυτά τα χρόνια; Δεν ήταν γνωστή σε όλους η κατάσταση της χώρας μας; Δε γνωρίζουν πως όταν κάποιος βγάζει 100 ευρώ και ξοδεύει 110 ευρώ, αναπόφευκτα θα έρθει η στιγμή του ταμείου; Δε φώναζαν κάποιοι εδώ και χρόνια; Δε βλέπαμε γύρω μας τις σπατάλες;
Όλοι λοιπόν, αν και ήξεραν την κατάσταση είτε την ανεχόντουσαν επειδή τους βόλευε είτε την εκμεταλλευόντουσαν οι ίδιοι. Πώς; Διορίζοντας το παιδί τους, παίρνοντας τις μίζες ή τα έργα, γλιτώνοντας το ΦΠΑ από τις συναλλαγές τους (μη κόβοντας ή μη παίρνοντας αποδείξεις), σπαταλώντας τα λεφτά του δημοσίου ή και κλέβοντάς τα, πιάνοντας και "αράζοντας" σε μία μόνιμη θέση χωρίς καμία προσπάθεια να αλλάξουν τα πράγματα. Όταν διόριζαν στην ΕΡΤ, στον ΟΣΕ, στην Ολυμπιακή, σε ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ. τα "δικά" τους παιδιά, όλα ήταν καλώς καμωμένα.
Κι όσο την πλήρωναν "οι άλλοι", οι αλλοδαποί, οι μετανάστες και παλιννοστούντες, όλα καλά. Τώρα που αναγκαζόμαστε να κάνουμε το παντεσπάνι τσουρέκι βγαίνουμε στους δρόμους;;;
Αλήθεια, ποιους θίγουν τα μέτρα;
Δημόσιος υπάλληλος με καθαρές αποδοχές 1,300 ευρώ (το παράδειγμα αφορά εμένα), δεν πέφτει κάτω από τα 1,250 ενώ τα δώρα που ήταν 800+400+400=1,600 γίνονται 500+250+250=1,000. Συνολικές απώλειες 1,200 ευρώ ΕΤΗΣΙΩΣ. Λογικό. Για την κατάσταση που βρισκόμαστε περίμενα πολύ χειρότερα μέτρα.
Γιατί όμως διαμαρτύρονται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι;
ΟΧΙ ΟΛΟΙ. Η χαμηλότερη κλίμακα δεν έχει απώλειες. Όμως ένας υπάλληλος των 3,000 ευρώ μηνιαίως (καθαρά) είχε ετήσιο εισόδημα περίπου 41,000 ευρώ. Εδώ η μείωση είναι σημαντική. Ο μισθός πέφτει περίπου στα 2,500 ευρώ και χάνει εντελώς τα δώρα, δηλαδή περίπου 5,000 ευρώ. Σύνολο απωλειών περίπου 11,000 χιλιάδες ευρώ και πέφτει στα 30,000 (αυτά είναι αληθινά νούμερα). Και αν εργάζεται σε αντίστοιχη θέση και η γυναίκα του οι απώλειες της οικογένειας ξεπερνούν τα 22,000 ευρώ ετησίως. ΑΥΤΟΙ βγήκαν στους δρόμους. Αυτοί που χάσανε τα weekends στα Ζαγορoχώρια, τα ταξίδια στο Παρίσι και τη Ρώμη για ψώνια, τις σπουδές του παιδιού στο Λονδίνο, το εξοχικό στη Μύκονο. Αυτή είναι η αλήθεια. Τα 80 χιλιάρικα έγιναν 60 και τα 17 χιλιάρικα 16. Δικαιότερα μέτρα δε θα έλπιζα να παρθούν (αν και θα έπρεπε να κοπούν ακόμα πιο πολλά από τους υψηλόμισθους).
Και θεωρώ μεγάλη τύχη που υπάρχει αυτός ο άνθρωπος στην πρωθυπουργία. Ειδικά όλοι οι χαμηλόμισθοι πρέπει να στηρίξουμε τις προσπάθειές του και να προτάξουμε τα στήθη μας σε κάθε συμφεροντολόγο που κοιτάζει μόνο τον εαυτό του και πιέζει με όλα τα μέσα που διαθέτει (και αυτοί είναι που διαθέτουν τα "μέσα").
Έχουμε χάσει το μέτρο και βάζουμε το προσωπικό μας συμφέρον πάνω από το κοινό καλό.
Αυτό κάναμε πάντα. Έτσι τα βρήκαμε, έτσι μάθαμε.
Ας γίνει αυτή η κρίση η ευκαιρία για όλους να αναθεωρήσουν τη ζωή τους
και να σκεφτούν τι θα πει να είσαι άνθρωπος. Τι θα πει να βάζεις το κοινό καλό πάνω από το προσωπικό σου συμφέρον, τι θα πει να εμπιστεύεσαι τον άλλο, τον συνάνθρωπό σου και τι θα πει να είσαι δημοκράτης και να στηρίζεις την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου σου (και μάλιστα τη στιγμή που δεν υπάρχει εναλλακτική λύση). Οι καιροί είναι πονηροί, Γλίξμπουργκ και συνταγματάρχες μπορεί να μας προκύψουν ανά πάσα στιγμή. Γι' αυτό θέλει και προσοχή κάθε πράξη απαξίωσης του πολιτικού μας συστήματος. Το κοινοβούλιο αποφασίζει, οι νόμιμα εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού.
Κι αν τώρα μετανιώνουν κάποιοι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, φοβάμαι πως θα πρέπει να περιμένουν ως τις επόμενες εκλογές για να εκφράσουν (επιτέλους!) την αποδοκιμασία τους στις κάλπες.
Γιατί στην κατάσταση αυτή μας έφερε η ιδιοτέλεια και πλεονεξία όλων σας που ψηφίζατε τους ίδιους όλα αυτά τα χρόνια. Και ακόμα και στις τελευταίες εκλογές ψηφίσατε ΠΑΣΟΚ γιατί ο Παπανδρέου είπε πως δεν θα σας μείωνε τους μισθούς και θα σας έδινε λεφτά, την ώρα που ο Καραμανλής έλεγε την αλήθεια (ή μέρος της, έστω) για την τραγική κατάσταση της χώρας.
Το κακό είναι πως δε βλέπω διάθεση για αλλαγή σ' αυτήν την εγωκεντρική κοινωνία. Κι αν αύριο η Παπαρήγα ή ο Καρατζαφέρης (για να μην πω ο Βγενόπουλος) υποσχεθεί να μας βγάλει από την κρίση και την Ε.Ε. και να μας δώσει από ένα σπίτι, μετρητά και αυξήσεις ώστε να συνεχίσουμε τη μίζερη ζωή μας, είμαστε έτοιμοι να τους ψηφίσουμε...
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Στάλιν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου