ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

Πλησιάζοντας προς το τέλος της σχολικής χρονιάς, πολλοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί έχουν το άγχος της κάλυψης της ύλης και ρωτούν δεξιά αριστερά να μάθουν πού βρίσκονται συνάδελφοί τους(!). Πολλοί απαντούν ότι δεν πρέπει να αγχωνόμαστε με την ύλη και πως υποχρεωνόμαστε να καλύψουμε το 75% της ύλης. Καταφεύγουν δε στο επιχείρημα ότι μπορεί να μην καλύψαμε την ύλη, αυτά που κάναμε όμως τα κάναμε αργά και μεθοδικά και άρα τα παιδιά τα εμπέδωσαν.
ΜΥΘΟΣ.
Άλλος ένας τρόπος για να αποποιηθούμε την ευθύνη μας και να αφήσουμε τα παιδιά μαθησιακά "γυμνά". Γιατί δεν μπορώ να χαρακτηρίσω αλλιώς ένα παιδί που θα βγάλει το δημοτικό και δεν θα έχει ακούσει τίποτα για Μηχανική (δυνάμεις, τριβή κλπ.) μόνο και μόνο επειδή έτυχε να είναι η τελευταία ενότητα της Φυσικής της Ε' τάξης.
Για να μην τα μπερδεύουμε λοιπόν, όταν λέμε ότι υποχρεούμαστε να καλύψουμε το 75% της ύλης, αυτό δε σημαίνει προχωράω κι όπου φτάσω παραλείποντας ολόκληρες ενότητες και μάλιστα σημαντικές της ύλης αλλά προγραμματίζω σωστά στην αρχή της χρονιάς και παραλείπω όποια κεφάλαια κρίνω ακατάλληλα για τα συγκεκριμένα παιδιά καθ' όλην τη διάρκεια της χρονιάς. Αν χρειαστεί επιταχύνω σε ενότητες που δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και επιμένω σε πιο σημαντικές. Ποτέ όμως δεν αφήνω κάτι εντελώς στην άκρη.
Αρκεί ένας προγραμματισμός μιας ώρας στην αρχή της χρονιάς. Λίγη παραπάνω δουλειά δηλαδή.
Να ένας ακόμη λόγος που οι εκπαιδευτικοί δε θέλουν την αξιολόγηση...