Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ (21-3-2009 σελ.43) http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11421&subid=2&tag=8470&pubid=2730746 στο Δημοτικό Σχολείο Τυχερού Έβρου η Α' τάξη (του 6 θέσιου) άλλαξε από την αρχή της σχολικής χρονιάς 3 δασκάλες (λόγω εγκυμοσύνης) και περιμένουν τώρα άντρα δάσκαλο για να τελειώσουν τη χρονιά. Και ποιος φταίει γι' αυτό; Πού σε μια τόσο νευραλγική και ίσως την πιο σημαντική θέση σε ένα σχολείο "τυχαίνουν" αυτά; Κατά τους κατοίκους και τη διεύθυνση του σχολείου... η "καρπερότητα" των δασκαλισσών ή/και το υπουργείο που δε μερίμνησε έγκαιρα να στείλει τους κατάλληλους ανθρώπους. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Η πρακτική τού μοιράσματος των τάξεων στην αρχή της σχολικής χρονιάς κρύβει πίσω της μία λογική τού "βολέματος". Οι "παλιοί" να διαλέξουν πρώτοι και οι νέοι, οι άπειροι και κατά συνέπεια αυτοί που τώρα φτιάχνουν τη ζωή τους, να διαλέξουν τελευταίοι. Αυτή η πρακτική εφαρμόζεται σε όλα σχεδόν τα σχολεία (τουλάχιστον σε όσα έχω υπηρετήσει και σε όσα γνωρίζω τι συμβαίνει). Μού 'χει τύχει ακόμα και να μείνει κενή η θέση δασκάλου της πρώτης για ένα περίπου μήνα μέχρι να σταλεί αναπληρωτής!!! Μέχρι τότε τα πράγματα βολεύονταν πότε με τον ένα και πότε με τον άλλο συνάδελφο, εις βάρος των παιδιών (και των γονιών τους - που αν ήξεραν τι συμβαίνει μέσα στα γραφεία δασκάλων θα μας είχαν πάρει με τις πέτρες) και κανείς δε φιλοτιμήθηκε να αναλάβει την τάξη (δύσκολη η πρώτη, βλέπετε).
Ποια τα αποτελέσματα όμως αυτής της πρακτικής; Οι "παλιοί" και έμπειροι δάσκαλοι να "βολεύονται" με τις "εύκολες" τάξεις και οι πιο δύσκολες (σχεδόν πάντα η πρώτη) να μένουν τελευταίες για να τις πάρουν οι πιο νέοι, άπειροι και συνήθως μετοικούντες ή μεταναστεύσαντες εκπαιδευτικοί.
Έτσι αφ' ενός μεν τα παιδιά στη σημαντικότερη στιγμή της σχολικής τους ζωής ΔΕΝ θα έχουν την καλύτερη εκπαίδευση και την καλύτερη δασκάλα΄και ένα πρόβλημα που τυχόν θα προκύψει θα το έχει το σχολείο μπροστά του και για τα υπόλοιπα χρόνια που το παιδί θα φοιτά στο σχολείο, αφ' ετέρου οι δάσκαλοι που έχουν επωμιστεί την τάξη αυτή σπάνια έχουν το μυαλό τους στη δουλειά αλλά και την ικανότητα να ανταπεξέλθουν. Φυσικό είναι να προκύψουν εγκυμοσύνες, άδειες, προβλήματα. Ένας νέος δάσκαλος όταν ξεκινάει μακριά από το σπίτι του και δεν έχει τα απαιτούμενα εφόδια ούτε στήριξη από το περιβάλλον, συχνά καταφεύγει σε αυταρχικές και δασκαλοκεντρικές μεθόδους και οι μόνοι που τελικά την πληρώνουν είναι τα παιδιά.
Η ίδια η διευθύντρια του σχολείου που βγαίνει τώρα στις εφημερίδες και δείχνει ότι προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ας αναλογιστεί ότι το Σεπτέμβρη έδωσε την Α' τάξη σε μια εγκυμονούσα δασκάλα!!! Ας αναλάβει λοιπόν τις ευθύνες της κι ας σκεφτεί, όπως και όλοι μας ότι σε κάθε σχολείο το θεμέλιο είναι η Α' τάξη και από εκεί πρέπει να ξεκινά η φιλοσοφία του σχολείου. Όχι να βολέψουμε τους παλιούς αλλά να έχουμε 2-3 μόνιμους, καλούς, με πείρα δασκάλους που να εναλλάσσονται σ' αυτήν την τάξη. Έτσι, το μοίρασμα των τάξεων θα αρχίζει από εκεί για να εξασφαλίσουμε την ομαλή λειτουργία του σχολείου και στη συνέχεια να περνάμε στις μεγαλύτερες τάξεις.
Εγώ όσους δάσκαλους κι αν άλλαξα, τη δασκάλα της πρώτης θυμάμαι πιο έντονα. Και δεν είναι τόσο καταστροφικό να αλλάξει δασκάλα το παιδί της δευτέρας ή της πέμπτης όσο της πρώτης, ειδικά πριν αυτό μάθει να γράφει και να διαβάζει...
Τελικά δε φταίει η "καρπερότητα" των συναδελφισσών, ούτε η καθυστέρηση του γραφείου, αυτό που φταίει είμαστε εμείς οι ίδιοι που κοιτάμε να βολευτούμε, οι δάσκαλοι με μια "εύκολη" τάξη και ο διευθυντής με το να κρατά τις ισορροπίες και ευχαριστημένους τους "παλιότερους" συναδέλφους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου