Είμαι ένας ταπεινός δάσκαλος που αγωνιά για το καλό της εκπαίδευσης και επειδή κατάλαβα πως τίποτε δεν περνά από το χέρι μας, αποφάσισα να προσευχηθώ. Να η προσευχή μου:
Θεέ μου, βοήθησε το δημόσιο σχολείο να παραμείνει στα πόδια του και να μην γκρεμοτσακιστεί, αφού κανείς άλλος δεν το νοιάζεται.
Θεέ μου, φώτισε τους δασκάλους του δημόσιου σχολειού, αφού κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται για τη μόρφωσή τους ούτε καν οι ίδιοι.
Θεέ μου, μερίμνησε να υγιαίνουν οι διευθυντές των σχολείων μας και να πληρώνονται ικανοποιητικά, χωρίς να προσφέρουν τίποτε, γιατί υπάρχει πάντα ο φόβος να παραιτηθούν από τη διεύθυνση και να ζητήσουν να διδάξουν ξανά.
Τέλος, Θεέ μου, ενδιαφέρσου για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια που συνεδριάζουν για την εκλογή Διευθυντών Σχολείων και στείλε ένα Γουσταύο με δύναμη 4 ή 5 ή έστω μια Κατρίνα, για να μη μείνει κανείς υγιώς μη σκεπτόμενος καρεκλοκένταυρος χωρίς ανταμοιβή για το ξεθεμέλιωμα του ελληνικού δημόσιου σχολείου.
Θεέ μου, κάνε κάτι και για μας. Επιτέλους!
Αμήν.
Για να προσεύχεσαι, τα πράγματα είναι πράγματι σκούρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλαξε σχολείο.
Για να αλλάξεις και την προσευχή.
Θα έχει δύο Αμήν.